دیباچه

خب روز گذشته تولد ما بوده است گویا !ولی هرچه در وجودمان سرچ کردیم و غور شدیم اثری از حس های نو و تازه و از این حرف ها نبود و نهایت این تفکرات به آنجا انجامید که گرسنه مان شد و کیک تولدمان راخوردیم جای شوما خالی.ولی خب در کل خوب است همین که ۲ تا کادو گیرمان بیاید که یکیش قرار است پول نقد باشد و ما میخواهیم همه ی آن را بدهیم و کتاب بخریم و به قول بزرگترا ((پولمون رو بریزیم توی جوب)) خودش عالمیست.حالا نه اینکه فکر کنید به مناسبت تولدو این قبیل قرتی بازیا اومدم وبلاگ درست کنم ها نه بلکه راستشو بخواین من تا حالا چند تا وبلاگ درست کردم اما ترکوندمشون یا پاسشون رو گم کردم و از اونجایی که حسش نبود که بگردم و پاس اونارو پیدا کنم گفتم بیام یه وب جدید بزنم ببینم خدا ایندفعه چه تقریر کرده و قرار سر این یکی وب ما چه بلایی بیاد.به هر حال ما که فعلا هستیم تا زمانی که پاس وبمون یادمون نره.آهان راستی اینو هم بگم که من با اسم مستعار آنیتا اینجا مینویسم و ۲۱ سالمه و دانشجوی سال سوم هستم.این پست به عنوان دست گرمی بود ولی به احتمال زیاد سبک نوشتاری من از این پست به بعد کمی عوض خواهد شد و جدی تر میشه البته اگه عمر این وبلاگ مثل گل نباشه.فعلا بدرود